Günahkar (fars. günahkār) sözü əsasən iki mənada işlənir: isimləndirici və sifət kimi.
İsimləndirici mənada günahkar, müəyyən bir günah və ya qanun pozuntusunda təqsirli olan, məsuliyyət daşıyan şəxs deməkdir. Bu mənada, günahkar sözü törətdiyi hərəkətin ağırlığına, qanun önündəki nəticələrinə və sosial təsirinə görə fərqli kontekstlərdə işlənə bilər. Məsələn, kiçik bir səhvə görə "günahkar" adlandırılan bir şəxs ilə ağır cinayət törətməkdə günahkar olan şəxs arasında böyük fərq vardır. Hər iki halda da “günahkar” sözü həmin şəxsin hərəkətinə görə məsuliyyət daşıdığını bildirir.
Sifət mənasında isə günahkar, günah işləmiş, təqsirkar, müqəssir deməkdir. Bu mənada, söz bir hərəkətin və ya vəziyyətin günahkar olduğunu ifadə edir. Məsələn, "günahkar əməl", "günahkar düşüncə" və ya "günahkar baxış" ifadələrində olduğu kimi. Bu istifadədə, söz daha çox etik və ya mənəvi məsuliyyəti vurğulayır.
Azərbaycan dilindəki istifadəsi fars dilindən gələn “günahkar” sözü, ədəbiyyatda, gündəlik danışıqda və hətta hüquqi kontekstlərdə geniş yayılmışdır. “Yar yanında günahkaram; Doğru sözüm yalan oldu” misalında olduğu kimi, şəxsi günah hissinin və ya özünü günahkar hiss etmənin ifadəsində də tez-tez işlədilir. Bu istifadədə, günahkarlıq hissi obyektiv bir günahdan daha çox subyektiv bir duyğu kimi təsvir olunur.
Qısacası, "günahkar" sözünün mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir, amma əsasən müəyyən bir günahın və ya qanun pozuntusunun məsuliyyətini ifadə edir, həm isimləndirici, həm də sifət kimi işlənə bilər.