Günçıxan sözü Azərbaycan dilində əsasən şərq, gün doğan tərəf mənasında işlənir. Dünyanın günəşin doğduğu tərəfini, yəni şərqi ifadə edir. Bu, sadəcə coğrafi bir istiqamət deyil, həm də simvolik bir məna daşıyır. Günəşin doğduğu yer həmişə yeni başlanğıclar, ümid və canlanma ilə assosiasiya olunmuşdur.
Hüseyn Cavidin misrasında isə "Günçıxan tərəfdə olan əyri yal" ifadəsi ilə günəşin doğduğu tərəfdəki bir təbii landşaft elementi, xüsusilə də əyri bir sahil xətti və ya yamac təsvir edilir. Bu, poetik bir təsvir olub, oxucuda canlı bir görüntü yaradır. Günçıxan sadəcə bir istiqamət kimi deyil, həm də konkret bir coğrafi məkan elementinin tərkib hissəsi kimi təqdim olunur.
Tarix boyu, günçıxan tərəf müxtəlif mədəniyyətlərdə müqəddəs sayılmış, günəşin simvolizə etdiyi həyatverici qüvvə ilə bağlanmışdır. Günəşin doğduğu yer yeni bir günün, yeni bir həyatın başlanğıcı, ümid və inamın mənbəyi olaraq qəbul edilmişdir. Beləliklə, "Günçıxan" sözü sadəcə bir coğrafi istiqamətdən daha çox, dərin mədəni və simvolik bir yük daşıyır.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, "Günçıxan" sözü həm coğrafi məkan, həm də simvolik bir məna daşıyan, Azərbaycan dilində zəngin məna ehtiva edən maraqlı bir leksik vahiddir. Onun istifadə edildiyi kontekstdən asılı olaraq, mənası daha geniş və daha dərin bir təfsirə malik ola bilər.