Güvənc sözü, Azərbaycan dilində etibar, inam, arxalanma hisslərini və bu hisslərə səbəb olan şəxs və ya hadisələri ifadə edir. Sadəcə "arxalanmalı, etibar olunmalı, güvəniləsi adam və ya şey" tərifi ilə kifayətlənmək, bu zəngin mənanı tam əks etdirmir.
Güvənc, insan münasibətlərinin və sosial quruluşun əsasını təşkil edən bir konsepsiyadır. Bir insana, bir quruma və ya bir prosesə güvənmək, onun etibarlı, dürüst və vəd edilənləri yerinə yetirəcəyinə dair inam deməkdir. Bu inam, təcrübələr, müşahidələr və əldə edilən məlumatlar əsasında formalaşır. Güvənc, sadəcə bir hissə deyil, həm də bir qərar mexanizmidir; bir işə başlamazdan əvvəl, bir insana kömək etməzdən əvvəl, bir qurumla əməkdaşlıq etməzdən əvvəl, güvənc hissini yaşamaq həyati əhəmiyyət kəsb edir.
Güvəncin səviyyəsi dəyişkən ola bilər. Tam güvən, yəni qarşı tərəfin hərəkətlərinə şübhə etməmək, nadir hallarda qazanılır. Çox zaman güvənc qismən olur və müəyyən sərhədlər çərçivəsində formalaşır. Bir insana pul borc verərkən göstərdiyiniz güvənc, ona həyatınızın sirrini etibar etdiyiniz güvəncə nisbətən fərqli bir səviyyədədir. Bu, güvəncin kontekstə bağlı olduğunu və nisbi bir anlayış olduğunu göstərir.
Güvənc, həm də cəmiyyətin möhkəmliyi üçün əsas amildir. İnsanlar arasında güvənc olmadıqda, sosial əlaqələr zəifləyir, əməkdaşlıq çətinləşir və sosial qarışıqlıq yaranır. Ona görə də, güvənc yaratmaq və qorumaq, hər bir fərd və cəmiyyətin məsuliyyətidir.