Harınlıq sözü Azərbaycan dilində geniş məna spektrinə malik bir termindir. Əsasən, heyvanların və insan davranışlarının təsvirində istifadə olunur.
Birinci mənası, hərfi mənası olaraq, cinsi ehtiyacını doyurmağa can atan, vəhşi və idarəolunmaz bir heyvanın vəziyyətini ifadə edir. Bu, heyvanın fiziki və hormonal dəyişikliklərinə, həmçinin davranışındakı aqressivliyə və qeyri-adi hərəkətlərə istinad edir. Bu mənada harınlıq, heyvanın təbii instinktlərinin güclü şəkildə özünü göstərməsidir.
İkinci mənası isə, məcazi mənada, insan davranışlarını təsvir etmək üçün istifadə olunur. Bu zaman harınlıq, qudurğanlıq, azğınlıq, özbaşınalıq, zorakılıq və idarəolunmazlıq kimi mənfi xüsusiyyətləri ifadə edir. Belə insanlar öz istəklərinə qapılıb, qanun və qaydalara əməl etmədən, cəmiyyət normalarını pozaraq hərəkət edirlər. Onların davranışı ətrafdakılar üçün təhlükəli və narahatlıq doğura bilər. Vəzirovun "bəylərin tüfeyli, müftəxor təbiəti özbaşınalığı" ifadəsində harınlıq məhz bu məcazi mənada işlənir. Burada bəylərin həddən artıq özəl maraqları, qanunsuz əməlləri və cəzasızlıq hissi ilə hərəkət etməsi vurğulanır.
Beləliklə, harınlıq termini həm heyvanların, həm də insanların idarəolunmaz, aqressiv və özbaşınalıq dolu davranışlarını təsvir etmək üçün istifadə olunan çoxşaxəli bir anlayışdır. Bu anlayışın dəqiq mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişir.