Hasarlı sifəti, əsasən bir yerin, ərazinin hasar, barı, divarla əhatə olunmuş, qorunmuş olduğunu bildirir. Yəni, ətrafı hasarla, barı ilə və ya divarla əhatə edilmiş, həmin maneələr vasitəsilə içəridən xaricə, xaricdən isə içəri keçidi məhdudlaşdıran yer və ya ərazi üçün işlədilir. Bu mənada "hasarlı bağ", "hasarlı həyət", "hasarlı ərazi" ifadələri yerinə düşər.
Sözün mənası "barılı", "divarlı" sözləri ilə sinonimdir, lakin "hasarlı" daha çox müəyyən bir sərhədin, məhdudiyyətin olduğunu vurğulayır. "Barılı" daha geniş mənada hər hansı bir maneə ilə əhatə olunmuşluğu ifadə edə bilər (məsələn, ağaclarla barılı bir meşə), halbuki "hasarlı" daha çox süni, insan əli ilə düzəldilmiş bir maneəni nəzərdə tutur.
Rübabə Sadıq kişinin alçaq, daş hasarlı həyətinə girəndə ürəyi döyündü cümləsində isə "hasarlı" sözü, həyətin ətrafının daş hasarla qorunduğunu, beləliklə də bir növ təcrid olunmuş, özünəməxsus bir sahə olduğunu göstərir. Alçaq sözü ilə birlikdə isə həmin hasarın hündürlüyünün az olduğunu, bəlkə də tam təhlükəsizlik təmin etmədiyini, hətta gizlilikdən daha çox bir simvolik sərhəd olduğunu da ifadə edə bilər. Beləliklə, cümlədəki "hasarlı" sözü, təkcə fiziki bir maneəni deyil, həm də psixoloji bir maneəni – gizlilik, təcrid və ya qapalı bir məkan hissi yaratmağı ifadə edə bilər.