Havasız: Sifət və zərf kimi işlənən "havasız" sözü əsasən iki əsas mənaya malikdir. Birincisi, həqiqi mənada havasızlığı, yəni havanın olmamasını və ya çox az olmasını ifadə edir. Bu, məkanın havalandırılmaması səbəbindən yaranan bir vəziyyət ola bilər, məsələn, bağlı, qapalı və ya ventilyasiyası olmayan bir otaq havasız ola bilər. Belə bir mühitdə oksigen çatışmazlığı səbəbindən boğulma təhlükəsi yarana bilər. Sözün bu mənasında "havasız otaq", "havasız yeraltı tuneli" kimi ifadələr istifadə olunur.
İkincisi isə, daha metaforik bir məna daşıyır. "Havasız" sözü, ətraf mühitin zehni, sosial və ya emosional cəhətdən sıxıcı, boğucu, darıxdırıcı və həyat enerjisindən məhrum olmasını ifadə edir. Belə bir mühit insanları sıxır, onlarda bezginlik və tənha hissi yaradır. Məsələn, "havasız mühit", "havasız məkan" kimi ifadələr, insanın rahat hiss etmədiyi, ruhunu sıxan şəraitləri ifadə etmək üçün istifadə olunur. Bu mənada "havasız" sözü, "boğucu", "sıxıcı", "darıxdırıcı" kimi sözlərlə sinonimdir.
Ədəbiyyatda "havasız" sözü tez-tez obrazlı mənada işlədilir. Misal üçün, göstərilən sitatda "işıqsız, havasız, qıfıl altında" ifadəsi insanın çətin, məhdud və ümidsiz bir vəziyyətdə olmasını, həm fiziki, həm də metaforik mənada havasız və qaranlıq bir mühitdə qapalı qalmasını və azadlığın olmamasını ifadə edir. Bu isə oxucuda məhbusluq, sıxıntı və ümidsizliyin hissi yaradır.