Haylamaq (f.): Səs çıxarmaq, səslənmək, çağırmaq, qışqırmaq mənalarını əhatə edən geniş bir fellər qrupuna aiddir. Sadəcə "səsləmək" və ya "çağırmaq"dan daha çox, haylamaq həm səsinin güclülüyünü, həm də məqsədinin açıqlığını ifadə edir. Bu, adətən, uzaq məsafədən duyulacaq qədər sərt, kəskin və ya uzun bir səsdir.
Misal olaraq verilən “Qapını döydük, açan olmadı. Hayladıq, cavab çıxmadı” cümləsində "haylamaq" qapını döyməyin nəticəsiz qalmasından sonra, daha güclü, daha diqqət çəkən bir səs çıxarmaq ehtiyacını vurğulayır. Sadəcə "çağırmaq" deyil, daha çox "səslənmək" və ya "qışqırmaq" kimi təsirli bir hərəkətdir.
Cəlal Cabbarlının əsərindən götürülmüş “Surxay atını Qulunun çəpəri yanına sürdü və ucadan hayladı:” misalında isə haylamaq fərqli bir kontekstdə istifadə olunur. Burada “haylamaq” daha çox bir əmr, bir çağırış, güclü bir səs ifadə edir. Surxayın səsi uzaqdan eşidilsin və Quluya çatdırılsın deyə haylayır. Bu zaman səsin təkcə gücü deyil, həm də onun emosional yükü, əmr və ya çağırış xarakteri ön plana çıxır.
Ümumiyyətlə, "haylamaq" sözü səsin gücü, kəskinliyi, məqsədli olması və emosional yükünü ifadə etmək üçün istifadə olunan rəngarəng bir fellərdir. Bu səbəbdən də, sadəcə "səsləmək" və ya "çağırmaq" kimi ümumi mənalarla kifayətlənmək əvəzinə, kontekstdən asılı olaraq "qışqırmaq", "bağırmaq", "fəryad etmək", "nida etmək" və ya hətta "hökmranlıq edən kimi səslənmək" kimi daha dəqiq və ifadəli sinonimlər seçilməlidir.