Heybə, çiyinə və ya bəzən atın əlindən (əyəri üzərindən) asılan kiçik bir xurcundur. Ölçüləri adətən kiçik olur və şəxsi əşyaların, kiçik hədiyyələrin və ya yol yeməyinin daşınması üçün nəzərdə tutulur.
Heybənin hazırlanma üsulları müxtəlifdir. Toxuculuq ənənəvi üsullarından biridir. Tahir xalı kimi rəngbərəng iplərdən toxunmuş heybələr xüsusilə gözəl görünür və bədii dəyərə malikdir. Bu cür heybələr sadəcə praktik əhəmiyyət daşımır, həm də zəriflik və sənətkarlıq nümunəsi kimi qiymətləndirilir. Materiallarına gəldikdə isə, parça, dəri və ya digər möhkəm materiallardan hazırlana bilər.
Heybənin tarixi çox qədimdir. Əsrlər boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə, xüsusilə də kənd yaşayışında, səyahət zamanı əşyaların daşınması üçün geniş istifadə olunmuşdur. Heybənin formasının və ölçüsünün coğrafi əraziyə və mədəniyyətə görə müxtəlifliyi müşahidə olunur. Bəzi heybələr sadə və praktik xüsusiyyətlərə malik olsa da, bəziləri zərif naxışlarla və bəzəklərlə bəzədilərək, həm də estetik məqsədlər üçün hazırlanmışdır.
Müasir dövrdə heybənin əhəmiyyəti azalsa da, hələ də müəyyən ərazilərdə istifadə olunur və bəzi sənətkarlar tərəfindən hazırlanaraq, həm praktik, həm də dekorativ əşya kimi satışa çıxarılır. Eyni zamanda, heybə, milli geyimlərin və ya tarixi kostyumların tərkib hissəsi olaraq, tarixi və mədəni irsin qorunmasında rol oynayır. Beləliklə, heybə yalnız bir əşya deyil, həm də mədəniyyətin və tarixin canlı bir təcəssümüdür.