Həkimanə (ər. həkim və fars. …anə) sifət və zərf kimi işlənən bu söz, əslində "həkimə aid olan", "həkimlə əlaqədar" mənasını ifadə edir. Ancaq zamanla dilin inkişafı nəticəsində mənası genişlənərək daha metaforik bir çalar qazanmışdır.
Birinci və əsas mənası, həkimin xüsusiyyətlərinə istinad edərək, ağıllı, müdrik, hikmətli, dərin düşüncəli olmağı bildirir. Bu mənada "həkimanə düşüncə", "həkimanə yanaşma" kimi ifadələr, həll edilən məsələyə sistemli, diqqətli və dəqiq yanaşmanı, səbrli təhlili və məntiqi nəticələr çıxarmağı əks etdirir. Sadəcə olaraq ağıllı olmaq yox, məsələyə hərtərəfli və dərin baxış bucağı ilə yanaşmaqdır.
İkinci mənada, "həkimanə" sözü səbirli, diqqətli və dəqiq olmaq kimi xüsusiyyətləri ifadə edə bilər. Bu, tibb sahəsindəki xarakterik xüsusiyyətlərin başqa sahələrə tətbiqini göstərir. Məsələn, "həkimanə müalicə", "həkimanə qayğı" ifadələri dəqiqlik, diqqətlilik və səbri vurğulayır.
Üçüncüsü isə, "həkimanə" sözü bəzən müdrikliyi, uzun illər ərzində toplanmış təcrübəni və bilinci ifadə etmək üçün işlədilir. Bu mənada söz, müəyyən bir sahədəki mütəxəssisliyə və uzun illər ərzində qazanılmış biliyə işarə edir. "Həkimanə qərar" kimi ifadə bu mənanı daha yaxşı əks etdirir.
Beləliklə, "həkimanə" sözü sadəcə "ağıllı" mənasından daha geniş və çoxşaxəli bir məna kəsb edir. O, ağıl, müdriklik, səbir, diqqətlilik, dəqiqlik və uzun illər ərzində qazanılmış təcrübəni özündə birləşdirir.