Həqarət [ər.] Hörmətsizlik, sayğısızlıq, alçaqlıq və ya təhqir hissi və ya hərəkəti ifadə edən bir sözdür. Sadəcə hörmətin olmaması deyil, daha çox insanın ləyaqətinə, şərəfinə, mənliyinə qəsd etmək, onu alçaltmaq niyyəti ilə edilən hərəkət və ya sözlərdir. Həqarət, obyektinə qarşı açıq düşmənçiliyin və ya nifrətin bir ifadəsidir.
Həqarətin ifadə formaları müxtəlif ola bilər: açıq təhqirlərdən tutmuş, incə nəzakətsizliklərə, laqeydliyə, hörmətsizlik nümayiş etdirən davranışlara qədər. Bu, sözlərlə, əməllərlə, hətta susmaqla da ifadə oluna bilər. Məsələn, bir insanı ictimai yerlərdə açıqca təhqir etmək, onu məsxərəyə qoymaq, məsxərəli ləqəblərlə çağırmaq, ona laqeyd yanaşmaq, özünü ondan üstün tutmaq kimi hərəkətlər həqarət sayıla bilər.
Həqarətin təsiri fərdi və kontekstə bağlı olaraq dəyişir. Bəzi insanlar həqarətə daha həssasdırlar, bəziləri isə daha az. Lakin ümumiyyətlə, həqarət insanın psixoloji vəziyyətinə mənfi təsir edir, özünəinamını sarsıdır, depressiyaya və əsəbiliyə səbəb ola bilər. Həqarət hüquqi cəhətdən də qeyri-qanuni hərəkət sayıla bilər və müəyyən hallarda qanunla cəzalandırıla bilər.
Tarixən həqarət anlayışı və onun ictimai qəbulu müxtəlif mədəniyyətlərdə və dövrlərdə dəyişib. Lakin hər zaman insan ləyaqətinə toxunan, onu alçaldan hərəkətlər mənfi qarşılanıb. Bu gün də həqarətin qarşısının alınması və onun mənfi təsirlərinin azaldılması üçün təhsil, maarifləndirmə və qanunvericilik tədbirləri vacibdir.