Həlimlik sözü Azərbaycan dilində əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci və daha geniş mənası xasiyyətin və təbiətin yumşaqlığı, mülayimliyi, sakitliyi deməkdir. Bu mənada həlimlik, kəskin və qəddar davranışlardan uzaq, sakit, sakit, mehriban və başqalarına qarşı anlayışlı bir xasiyyəti ifadə edir. Həlim insanlar adətən səbrli, tolerant və sakit davranırlar. Onlar münaqişələrdən yayınmağa çalışır və hətta təhqir və ədalətsizliyə qarşı da sakit reaksiya verirlər. Bu, zəiflik deyil, daxili güc və özünə inamın göstəricisidir. Məsələn, "Ata sözü"ndə qeyd edildiyi kimi, "cahillıqda həlimlik, qocalıqda səlimlik" deyimi gənclik illərindəki təcrübəsizliyin yumşaqlıqla, qocalıqda isə həyat təcrübəsinin sakitliyi ilə əvəz olunduğunu ifadə edir.
İkinci mənada isə həlimlik, bir əməlin və ya davranışın yumşaqlıqla, mülayimliklə yerinə yetirilməsini bildirir. Bu zaman "həlimliklə" zərfi kimi işlənir və hərəkətin sərtlikdən uzaq, nəzakətli və ehtiyatlı olduğunu vurğulayır. Məsələn, "O, həlimliklə qapını açdı" cümləsində həlimlik, qapının açılma üsulunun sakit və nəzakətli olduğunu ifadə edir. Bu mənada həlimlik, xasiyyətin yumşaqlığı ilə yanaşı, davranışın da incəliyini, nəzakətini əks etdirir.
Ümumiləşdirərək demək olar ki, həlimlik, insanın daxili dünyasının və xarici davranışının yumşaqlığını, mülayimliyi, sakitliyini, nəzakətini və başqalarına qarşı anlayışlılığını əks etdirən çoxcəhətli bir anlayışdır. Bu keyfiyyət həm şəxsi münasibətlərdə, həm də ictimai həyatda müsbət rol oynayır və insanların bir-biri ilə sülh içində yaşaması üçün əsas şərtlərdən biridir.