Hənəfi (ər. حنفي) sözü, İslam dünyasında böyük əhəmiyyətə malik olan bir məzhəbin, yəni fikh məktəbinin adından gəlir. Sünni İslamın dörd əsas məzhəbindən biri olan Hənəfi məzhəbi, adı kimi, 7-ci əsrin məşhur alimi və fəqihi İmam Əbu Hənifə Əl-Numan ibn Sabit əl-Küfi (699-767) tərəfindən qurulmuş və onun adını daşıyır.
Əbu Hənifənin fikh sisteminə əsaslanan bu məzhəb, özünün ədalətli və insanpərvər yanaşması ilə seçilir. Əbu Hənifə, fətvələrini Qurana və Sünnəyə əsaslanmaqla yanaşı, əqli dəlillərə və müstəqil fikrə geniş yer verərək şəriət qaydalarını praktik həyata uyğunlaşdırmağa çalışmışdır. Bu səbəbdən Hənəfi məzhəbi, zamanla müxtəlif coğrafiyalarda və mədəniyyətlərdə geniş yayılmış və yerli adət-ənənələrə uyğunlaşaraq inkişaf etmişdir.
Hənəfi məzhəbinin fəlsəfəsi, şəriətin əsas prinsiplərinə riayət etməklə yanaşı, həyatın müxtəlif sahələrində ədaləti, mərhəməti və insan hüquqlarını önə çəkir. Məntiqli və əqli yanaşması sayəsində, Hənəfi məzhəbi, müxtəlif mədəniyyətlərdən olan insanların İslamı anlamaq və yaşamaq üçün geniş bir platforma təmin etmişdir. Bu gün də dünyanın bir çox bölgəsində milyonlarla insan Hənəfi məzhəbinə etiqad edir.
Beləliklə, "Hənəfi" sözü sadəcə bir məzhəbin adı deyil, ədalətə, əqli düşüncəyə və insanlığa əsaslanan zəngin bir hüquq və fikh sisteminin, həmçinin İmam Əbu Hənifənin tarixi irsinin simvoludur.