Kufi (Küfi) xətti, adı İraqın Kufə şəhərindən götürülmüş ərəb qrafikasının ən qədim və xarakterik formalarından biridir. Bu xətt, əsasən düz və bucaqlı, həndəsi xüsusiyyətlərə malik cizgilərdən ibarət olmaqla seçilir. Yazının hərflərinin quruluşunda dairəvi elementlər azlıq təşkil edir və hərflər daha çox qırıq xətlərlə birləşdirilir.
Kufə şəhəri, İslamın ilk dövrlərindən etibarən əhəmiyyətli bir dini və mədəni mərkəz olmuşdur. Bu şəhərdə Qurani-Kərimin ilk nüsxələrinin yazıldığı və burada inkişaf etdirilmiş bu xəttin geniş yayılmasının başlanğıc nöqtəsi olduğu düşünülür. Kufi xəttinin düzbucaqlı forması, daşlara, metal əşyalara və digər sərt səthlərə yazılmasına imkan verirdi.
Zaman keçdikcə Kufi xətti müxtəlif üslublarda inkişaf etmiş, bəzən ornamentlər və naxışlarla zənginləşdirilmişdir. Bəzi nümunələr olduqca sadə və praktik, digərləri isə çox mürəkkəb və incəsənət əsəri kimi nəfisdir. Qurani-Kərimin nüsxələrinin yazılmasında geniş istifadə olunmasının yanında, memarlıqda, sikkələrdə, kitabələrdə, əlyazmalarda, əl işlərində və sənət əsərlərində də rast gəlinir. Bu, Kufi xəttinin İslam mədəniyyətinin əsas yazı üslublarından biri olaraq tarixdəki əhəmiyyətini vurğulayır.
Müxtəlif növ Kufi xətləri mövcuddur. Onların hər biri özünəməxsus xüsusiyyətləri ilə seçilir. Məsələn, bəzi növləri daha çox geometrik formaya, digərləri isə daha çox kalliqrafik əzəmətə malikdir. Kufi xətti, yalnız tarixi əhəmiyyət daşımaqla kifayətlənməyərək, həmçinin müasir dizaynda, qrafikada və tipoqrafiyada da ilham mənbəyi olaraq qalır və öz unikal estetikası ilə diqqəti cəlb edir.