Hərarət (ərəbcədən) – cisimlərin istilik dərəcəsini ifadə edən fiziki kəmiyyətdir. Sadəcə "istilik" deməklə kifayətlənməkdən daha dəqiq və elmi bir anlayışdır. Hərarət, maddənin hissəciklərinin kinetik enerjisinin ölçüsüdür; hissəciklər nə qədər sürətlə hərəkət edirsə, hərarət də bir o qədər yüksək olur. Bu, sobanın isti olması, havanın istiliyi və ya Günəşin şüalarının yaydığı enerji kimi gündəlik həyatımızda qarşılaşdığımız bir çox hadisəni izah edir.
Hərarətin ölçülməsi üçün müxtəlif vahidlər mövcuddur. Ən çox istifadə olunan vahidlər Selsi (℃), Farengeit (℉) və Kelvin (K) dir. Kelvin vahidi mütləq hərarət miqyasında istifadə olunur və sıfır Kelvin (-273.15 ℃) mütləq sıfır nöqtəsini təmsil edir – nəzəri olaraq maddə hissəciklərinin hərəkətinin tamamilə dayandığı nöqtə.
Hərarət yalnız fiziki bir kəmiyyət deyil, həm də bioloji proseslərə, kimyəvi reaksiyalara və meteoroloji hadisələrə güclü təsir göstərir. Məsələn, insan bədəninin normal hərarəti təxminən 37 ℃-dir və bu hərarətin dəyişməsi xəstəlik əlaməti ola bilər. Havanın hərarəti isə iqlim şəraitini, bitki və heyvanların yayılmasını, kənd təsərrüfatını və s. müəyyən edir.
Sözün mətninizdə verilən nümunəsində olduğu kimi, "Günəşin şüaları qüvvədən düşmüş və yayda saçdığı hərarəti verməkdən..." ifadəsində hərarət, Günəşin yaydığı istilik enerjisinin miqdarını və intensivliyini bildirir. Yay aylarında Günəşin şüaları daha intensiv olduğundan, daha çox hərarət yayır və payıza doğru bu intensivlik azalır.