Hərgah (fars mənşəli) sözü Azərbaycan dilində şərti cümlələri əsas cümləyə bağlayan bir bağlayıcıdır. "Əgər" sözünün sinonimi olsa da, "əgər"dən fərqli olaraq, daha güclü bir şərtilik ifadə edir və sözlərinin hər biri ayrı-ayrılıqda əhəmiyyət kəsb edir. "Əgər" daha ümumi bir şərtilik halını ifadə edərkən, "hərgah" daha çox ehtimalın və ya qaçılmazlığın vurğulandığı vəziyyətlərdə istifadə olunur.
Dilçilik baxımından, "hərgah" sözü xəbəri felin şərt şəklinin olduğu budaq cümləni baş cümləyə bağlayır və bu bağlama prosesində şərti əlaqəni daha da gücləndirir. Yəni, həmin əlaqənin mövcudluğunda şübhə qoymur və onu qəti şəkildə bildirir. Bu baxımdan "hərgah" "əgər"dən daha kateqorikdir.
Misal üçün, "Əgər yağış yağarsa, piknikə getməyəcəyik" cümləsində şərtilik var, amma yağışın yağması ehtimalı da vurğulanır. Lakin, "Hərgah yağış yağarsa, piknikə getməyəcəyik" cümləsində isə yağışın yağmasının daha çox ehtimal olduğu və buna görə də piknikə getməmə qərarının qəti olduğu bildirilir. "Hərgah"ın istifadəsi bu cür məqamlarda cümləyə daha ciddi bir tona səbəb olur.
Qeyd etmək lazımdır ki, "hərgah" sözü daha çox yazılı nitqdə, ədəbi üslubda və klassik əsərlərdə rast gəlinir. Müasir danışıq dilində "əgər" daha çox üstünlük təşkil edir. Lakin, "hərgah" sözünün ədəbiyyatımızda və dil tariximizdə özünəməxsus yeri və əhəmiyyəti vardır.