Hərgiz (fars mənşəli zərf): Bu söz "əsla", "qətiyyən" və "heç vaxt" mənalarını ifadə edir və bir əməlin heç vaxt baş vermədiyini və ya gələcəkdə də baş verməyəcəyini qətiyyətlə bildirir. Tamamilə inkar və ya rədd mənasını güclü şəkildə ifadə edən hərgiz, sözün əhatə etdiyi hərəkətin mümkünlüyünü tamamilə aradan qaldırır. Beləliklə, hərgiz sadəcə olaraq bir əməlin baş verməməsini deyil, həm də bu əməlin hər hansı bir şəraitdə, hər hansı bir zamanda baş vermə ehtimalını da rədd edir.
Misal olaraq verilən Tarverdi ifadəsi ("Ağa, vallah, mən bundan əvvəl heç quldurluğa getməmişdim, dəxi bundan sonra hərgiz getmənəm") sözün istifadəsinə aydınlıq gətirir. Tarverdi keçmişdə quldurluq etmədiyini və gələcəkdə də heç vaxt etməyəcəyini qəti şəkildə bildirir. Bu cümlədə "hərgiz" sözü, onun bu qərarında qətiyyətini və geri dönməzliyini vurğulayır. Sözün gücü və kəskinliyi, həm keçmişə, həm də gələcəyə yönəlmiş inkarı ilə daha da artır.
Dilçilik baxımından, "hərgiz" sözü özünün emosional gücü ilə fərqlənir. Sadəcə "heç vaxt" deyil, daha qətiyyətli, daha əmin və daha qəti bir inkar ifadə edir. Bu, sözün tərkibindəki əsas mənanın üstünə əlavə olunan duyğu və vurğu ilə əlaqədardır. Buna görə də, "hərgiz" sözü, rəsmi yazı üslubundan daha çox gündəlik danışıq dilində istifadə olunur və danışanın emosional vəziyyətini daha canlı şəkildə əks etdirir.