Həşəm sözü Azərbaycan dilində əsasən taxıl biçinindən sonra döyülmək üçün hazırlanmış, dərzdən açılıb xırmana tökülmüş taxıl yığınını bildirir. Bu, sadəcə bir yığın deyil, əməyin və səbirin məhsuludur. Uzun aylar boyu torpaqda yetişmiş, günəşin altında qızarmış buğda və ya arpa dənələri, səbirli əllər tərəfindən biçilib, bağlanıb, sonra isə döyülmək üçün xüsusi hazırlanmış vəziyyətə gətirilib. Beləliklə, həşəm sözü, sadəcə taxıl yığını deyil, həm də bir kənd təsərrüfatı mədəniyyətinin və əməyin simvoludur.
Həşəmin görünüşü də maraqlıdır. Düzgün formada deyil, adətən iri, qeyri-müntəzəm formada bir yığın halında olur. Bu formanın səbəbi də taxılın döyülmə prosesinə daha rahat hazırlanmasıdır. Həşəmin həcmi biçilmiş ərazinin genişliyindən və məhsuldarlığından asılı olaraq dəyişir. Kiçik bir sahənin məhsulu kiçik bir həşəm, geniş bir sahənin məhsulu isə böyük bir həşəm əmələ gətirir.
Lüğətdəki qısa izahatda göstərildiyi kimi, həşəmin üstündə öküzlərin və ya atların hərəkəti ilə taxılın döyülməsi prosesi, əsrlər boyu kənd təsərrüfatının ayrılmaz bir hissəsi olub. Bu mənzərə, kənd həyatının, əməyin və təbiətlə vəhdətin əyani təsviridir. Həşəmin döyülməsi prosesi, həm də birlik və əməkdaşlığın nümunəsidir. Çünki bu iş adətən birlikdə, kollektiv şəkildə yerinə yetirilirdi.
Beləliklə, “həşəm” sözü sadə bir kənd təsərrüfatı terminindən çox, zəhmətkeş əlin, səbirin, təbiətlə ahəngin və kollektiv əməyin simvoludur. Bu sözün arxasında əsrlərin tarixi, ənənələri və kənd həyatının gözəl bir mənzərəsi dayanır.