Həzin-həzin zərfi, əsasən kədər, qəm və hüzün hisslərinin ifadəsində işlənir. Sadəcə "həzin" sözünün təkrarı olaraq deyil, daha güclü və ifadəli bir təsir yaratmaq üçün istifadə olunur. Bu təkrarlanan struktur, həmin hisslərin intensivliyini və davamlılığını vurğulayır, onları dinamik və daha təsirli edir.
Mənfi emosiyaların ifadəsində geniş tətbiq olunmasına baxmayaraq, "həzin-həzin" zərfi, bədii əsərlərdə özünəməxsus bir estetik yük daşıyır. Məsələn, "həzin-həzin oxumaq" deyimi, ifaçının səs tonunda duyulan kədəri və ya hüzünü, oxunan mətnin atmosferini daha da gücləndirən bir element olaraq təqdim edir. Bu, sadəcə oxumaq hərəkətinin təsviri deyil, həm də ifadə olunan hisslərin və əhval-ruhiyyənin dəqiq və incə bir şəkildə çatdırılmasını təmin edir.
Misal olaraq, verilən sitatda ("[Sayalı xala] yuxuda gördü ki, Xasay xəstələnmişdir, həzin-həzin") "həzin-həzin" zərfi Sayalı xalanın Xasayın xəstəliyinə münasibətini, onun daxili narahatlığını və kədərini ifadə edir. Burada sadəcə "Xasay xəstələnmişdir" deyilməklə müqayisədə, "həzin-həzin" zərfi hadisəyə əlavə bir emosional rəng qatır, oxucuda daha dərin bir təsir yaradır.
Ümumiyyətlə, "həzin-həzin" zərfi nitqə və yazıda fərqli bir estetik və emosional dəyər gətirir. O, sadəcə bir hərəkəti və ya hadisəni təsvir etməklə kifayətlənməyərək, oxucuya ya da dinləyiciyə hissləri daha dəqiq və canlı şəkildə çatdırmaq üçün səmərəli bir vasitədir.