Hidrolokasiya (yun. hydor – su və lat. locatio – yerləşdirmə, yer) suda yerləşən obyektin, onun səs siqnallarının əks olunması yolu ilə yerinin və ya xüsusiyyətlərinin müəyyən edilməsi üsuludur. Bu texnologiya əsasən səs dalğalarının suda yayılma xüsusiyyətlərindən istifadə edir. Bir cihaz tərəfindən göndərilən səs siqnalları, suda rast gəldiyi obyektə dəyərək əks olunur və qəbuledici tərəfindən qəbul edilir. Qəbul edilən siqnalın gecikmə müddəti və intensivliyi obyektin məsafəsini, istiqamətini və hətta ölçülərini təyin etməyə imkan verir.
Hidrolokasiyanın əsas prinsipi ekolasiya ilə oxşardır – həm də yarasaların və delfinlərin istifadə etdiyi bir üsuldur. Fərq yalnız istifadə olunan mühitin (hava əvəzinə su) və səs dalğalarının xüsusiyyətlərinin olmasıdır. Su altında səs dalğaları havada olduğundan daha sürətli və uzağa yayılır, bu da hidrolokasiyanın daha effektiv olmasını təmin edir.
Hidrolokasiya geniş tətbiq sahəsinə malikdir. Balıqçılıqda balıq sürülərinin aşkarlanması, okeanoqrafiyada dəniz dibi topoqrafiyasının öyrənilməsi, hərbi işlərdə sualtı gəmilərin və mayinlərin aşkarlanması, gəmiçilikdə dəniz dibinin dərinliyinin ölçülməsi və maneələrin aşkarlanması, eləcə də sualtı arxeoloji araşdırmalarda istifadə olunur. Müasir hidrolokasiya sistemləri həm də obyektin ölçüləri, formasını və hətta tərkibini müəyyən etməyə imkan verən daha mürəkkəb texnologiyalara əsaslanır.
Qısacası, hidrolokasiya sualtı dünyanı “görmək” üçün istifadə olunan güclü bir texnologiyadır və elm, texnologiya və hərbiyyə sahələrində vacib rol oynayır. Bu texnologiyanın inkişafı dənizlərin və okeanların öyrənilməsinə, onların ehtiyatlarının idarə olunmasına və dəniz təhlükəsizliyinin təmin olunmasına dəstək verir.