Hörmə sözü "hörmək" fellərindən törəmiş bir söz olub, əsasən iki əsas mənaya malikdir. Birinci mənası felin isim halıdır və bir şeyin hörülmə, toxunma, bir-birinə bağlama prosesini və ya nəticəsini bildirir. Bu mənada "hörmə" hər hansı bir materialdan (məsələn, saz, qamış, iplik) toxunmuş və ya hörülmüş əşyanı ifadə edir. Məsələn, "bir hörmə səbət", "qamış hörmə çəpər" kimi ifadələrdə hörmə, əl işi ilə hazırlanmış toxunmuş bir obyekt deməkdir.
İkinci mənası isə sifət mənasında işlənir və “hörülmüş”, “toxunmuş” mənalarını verir. Bu zaman hörmə, əşyanın necə hazırlandığını göstərən bir xüsusiyyət kimi çıxış edir. "Hörmə stul" deyərkən, stulun hörülmüş, toxunmuş materialdan hazırlandığını ifadə edirik. Bu, materialın növünə (məsələn, sazdan, qamışdan və ya müasir sintetik materiallardan) görə dəyişə bilər.
Misal olaraq verilən "Şirmayı hörmə kreslonu çəkib, atasının yanında oturdu" cümləsində "hörmə" sözü ikinci mənaya uyğundur: kreslonun hörülmüş materialdan hazırlandığını bildirir. Bu cümlə eyni zamanda, hörmə əşyaların köhnədən bəri Azərbaycan mədəniyyətində mühüm yer tutduğunu və gündəlik həyatda istifadə edildiyini göstərir. "Hörmə" sözü sadəcə bir əşyanın texniki təsvirini deyil, həm də əl işçiliyi, ənənəvi sənətkarlıq və ustalığın simvolunu ifadə edir.
Qeyd edək ki, "hörmə" sözü müxtəlif dialektlərdə fərqli nüanslar daşıya bilər və mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişə bilər. Lakin ümumilikdə, bu söz əşyaların toxunma və hörülmə üsulu ilə hazırlanması ilə bağlıdır və həm isim, həm də sifət kimi istifadə olunur.