Hünər (ər. ھُنَر) sözü Azərbaycan dilində bacarıq, məharət, ustalıq, qabiliyyət və fərasət kimi bir sıra yaxınmənalı sözlərlə ifadə olunan geniş mənalı bir termindir. Sadəcə bir işi yerinə yetirmək qabiliyyətini deyil, həm də bu işi yüksək səviyyədə, peşəkarlıqla və bədii zövqlə həyata keçirmək qabiliyyətini əks etdirir. Yəni, hünər sadəcə bacarıq deyil, əməyə, təcrübəyə, istedada və yaradıcılığa söykənən bir üstünlüktür.
Hünərin mahiyyətinə nüfuz etmək üçün onu sadəcə "bacarıq" kimi tərcümə etmək yetərsizdir. Çünki hünər bir işin necə edildiyini bilməkdən daha çox, onu nə qədər gözəl, səmərəli və mükəmməl şəkildə icra etməyi əhatə edir. Misal üçün, bir nəfər divarı boyaya bilər (bacarığı var), amma hünəri olan biri divarda həqiqi bir sənət əsəri yarada bilər. Bu fərq hünərin əsas xüsusiyyətini - yaradıcılıq və estetik zövqü - əks etdirir.
Tarix boyu hünər əmək, sənətkarlıq və ustalıqla sıx bağlı olub. Qədim sənətkarlar, ustalar öz hünərləri ilə ad qazanmış, əsərləri nəsillər boyu yaşayıb. Hünər, həmçinin fiziki bacarıqdan kənara çıxaraq, intellektual bacarıqları, strateji düşünmə qabiliyyətini, fərasəti də əhatə edir. Mürəkkəb bir problemin həllində göstərilən zəka və sürət də hünər nümunəsi ola bilər.
Beləliklə, "Belə bir işi görmək üçün hünər lazımdır" ifadəsi sadəcə bacarıqdan daha çox şeyi ifadə edir. Bu, işin yüksək səviyyədə, peşəkarlıqla və yaradıcılıqla yerinə yetirilməsini tələb edir. Hünər, bir insanın öz sahəsində üstünlüyünü, qabiliyyətini və istedadını əks etdirən qiymətli bir keyfiyyətdir.