Hürr (ər. حُرّ - ḥurr) sözü Azərbaycan dilində əsasən "azad" mənasında işlənir. Lakin bu, sadəcə olaraq fiziki azadlıqdan kənara çıxan, daha geniş və dərin bir mənanı əhatə edir. Hürriyyət, yalnız zəncirlərdən, qəfəsdən və ya fiziki məhdudiyyətlərdən azad olmaq deyil, həm də düşüncə, ifadə, seçim və həyat tərzində sərbəst olmaq deməkdir.
Tarix boyu insanlar hürriyyət uğrunda mübarizə aparmış, əsarətdən, zülmdən və istibdaddan qurtulmağa çalışmışlar. Hürr olmaq, öz həyatını müstəqil şəkildə qurmaq, öz qərarlarını vermək və öz yolunu seçmək hüququna malik olmaq deməkdir. Bu, həm fərdi, həm də ictimai həyat üçün vacib bir şərtdir.
Misal olaraq verilən cümlədəki "sakit küçələr [Midhədə] geniş göründü, əsir şəhər hürr və məsrur idi" ifadəsi, əsir şəhərin fiziki azadlığa qovuşduğunu, lakin bu azadlığın daha geniş bir məna kəsb etdiyini göstərir. Şəhər sakinlərinin hürr və məsrur (xoşbəxt) olması, onların yalnız fiziki azadlığa yox, həm də daxili sülha, təhlükəsizliyə və özünü idarəetməyə qovuşduğunu bildirir.
Beləliklə, "hürr olmaq" sadəcə olaraq əsarətdən və zülmdən xilas olmaq deyil, həm də özünü tam və bütöv hiss etmək, öz potensialını reallaşdırmaq, cəmiyyətin tamhüquqlu üzvü olmaq və öz həyatının sahibi olmaq deməkdir. Bu, insan varlığının əsas prinsiplərindən biridir.