Xaç – xristianlığın ən mühüm simvollarından biri olub, İsanın çarmıxa çəkilməsini və onun qurbanlığını təcəssüm etdirir. Dini əhəmiyyətindən əlavə, xaç müxtəlif mədəniyyətlərdə müxtəlif mənalar daşıyır. İki bir-birinə perpendikulyar şəkildə kəsən xəttdən ibarət olan xaç, sadə görünüşünə baxmayaraq, dərin simvolik yük daşıyır.
Xristianlıqda xaç, İsanın əzabını, qurbanlığını və dirilməsini ifadə edir. İsa Məsihin xaçda ölümündən sonra xaç xristianlığın əsas simvollarından birinə çevrilib və inam, ümid və əbədi həyatı təmsil edir. Müqəddəs Yazılarda xaç əzab və qurbanlıqla yanaşı, qələbə və həyatın bərpasını da ifadə edir.
Xaçın tarixi və mədəni konteksti çox qədimdir. Xristianlıqdan əvvəl də müxtəlif mədəniyyətlərdə xaç və ya xaça bənzər simvollar istifadə olunmuşdur. Məsələn, bəzi qədim mədəniyyətlərdə xaç dünyanın dörd tərəfini, yaxud dörd əsas elementi (torpaq, su, od, hava) təmsil edirdi. Beləliklə, xaç sadəcə xristian simvolu deyil, həm də daha geniş mədəni kontekstdə müxtəlif interpretasiyalara malik olan bir simvoldur.
Müxtəlif xristian kilsələri və məzhəbləri xaça fərqli əhəmiyyət verə bilər və onun təsvirində fərqli üslublardan istifadə edə bilərlər. Lakin ümumi olaraq, xaç xristian imanı üçün əsas simvollardan biri olaraq qalır və inananlar üçün müqəddəs bir obyektdir.