Xəyalçılıq, həyatın gerçək təzahürlərindən uzaqlaşaraq, özünəməxsus, ideal və bəzən əldəedilməz bir dünyanın təsəvvüründə yaşamaq, düşüncələrin və arzuların gerçəklikdən üstün tutulması halıdır. Bu, həqiqətin qavranılmasının, real problemlərin həllinə yönəlməyin zəifləməsi ilə müşayiət oluna bilər. Xəyalçılıq həm müsbət, həm də mənfi cəhətlərə malikdir.
Müsbət tərəfdən, xəyalçılıq yaradıcılığın, innovasiyanın və yeni ideyaların mənbəyi ola bilər. Xəyal qurmaq insanlara hədəflər müəyyən etməyə, gələcəyi vizuallaşdırmağa və bununla da həyatlarında müsbət dəyişikliklər etməyə kömək edir. Xəyalpərəstlər tez-tez həyatın monotonluğundan uzaqlaşaraq, özlərini maraqlı və həyəcanlı dünyalara aparırlar. Ədəbiyyat, incəsənət və elmdəki bir çox yeniliklər də məhz bu xəyalpərəstliyin, qeyri-adi düşüncə tərzinin məhsuludur.
Ancaq xəyalçılığın mənfi tərəfləri də var. Həddindən artıq xəyalpərəstlik gerçəkliyə uyğunlaşmanı çətinləşdirə bilər. Real problemlərin həllindən yayınma, məsuliyyətdən boyun qaçırma, planların icrasının gecikdirilməsi və hətta depressiya kimi mənfi nəticələrə səbəb ola bilər. Xəyalpərəstlik, həyatın real tərəflərini inkar etməyə, sosial əlaqələrin zəifləməsinə və özünə qapanmaya gətirib çıxara bilər. Beləliklə, xəyalçılığın faydalı olub-olmaması onun səviyyəsindən, həmçinin fərdin xarakterindən və həyat tərzinin xüsusiyyətlərindən asılıdır.
Yekun olaraq, xəyalçılıq insan həyatının ayrılmaz hissəsidir. Balans çox vacibdir: xəyal qurmağı bacarmaq, yaradıcılığı və innovasiyanı stimullaşdırmaq eyni zamanda gerçəkliyə möhkəm ayaq basmaq və məsuliyyətli olmaq lazımdır. Xəyalpərəstlik, öz ölçüsünü bilən zaman həyatımızı zənginləşdirən və daha mənalı edən bir qüvvədir.