Xülyapərvər [ər. xülya və fars. pərəst] sözü əslində "xəyal pərəstişi edən", yəni xəyallarına bağlı, xəyallar aləmində yaşayan, gerçəklikdən uzaqlaşmış, xəyal qurmağı sevən və bununla məşğul olan şəxsi ifadə edir. "Xəyalpərəst" sözünün sinonimi olaraq istifadə olunsa da, "xülyapərvər" sözü daha poetik və romantizm əlaməti daşıyır. Bu söz, sadəcə xəyallar quran birini deyil, daha çox öz daxili aləminə, xəyallarının gözəlliyinə və sirrinə batmış, real həyatın gündəlik problemlərindən uzaqlaşmış bir şəxsi xarakterizə edir.
Xülyapərvər insan real həyatın tələblərindən və məsuliyyətlərindən qaçmaq üçün özünü xəyallar aləminə sığındıra bilər. Bu, həm müsbət, həm də mənfi cəhətlərə malik ola bilər. Bir tərəfdən, xülyapərvərlik yaradıcılığa, yeni ideyaların meydana çıxmasına və bədii düşüncənin inkişafına kömək edir. Digər tərəfdən isə, həddindən artıq xülyapərvərlik gerçəkliyi qavramağı çətinləşdirə, həyata uyğunlaşmanı ləngidə və sosial əlaqələrin qurulmasını maneə törədə bilər.
Mətndə göstərilən "Ögey qardaşı uşaqlarından başqa heç bir kəsi olmayan bu müəllim xəyalpərvər bir adam idi" cümləsində "xəyalpərvər" əvəzinə "xülyapərvər" sözünün işlədilməsi müəllimi daha çox daxili aləminə bağlı, təklikdə öz xəyallarını yaşayan bir şəxs kimi təsvir edir. Bu, onun tək qalmasının və sosial təmaslarının məhdud olmasının səbəbini də ifadə edə bilər. Xülyapərvərlik onun üçün həm bir qaçış yeri, həm də bir sığınacaqdır.