İbarəli sifəti, əsasən nitq və yazı üslubunu təsvir etmək üçün işlədilir. Təmtəraqlı, qəliz və çoxlu bədii ifadələr, məcazlardan, müxtəlif dillərdən götürülmüş sözlərdən istifadə edilməsi ilə səciyyələnən bir üslubu ifadə edir. Sadə və aydın ifadəyə üstünlük vermək əvəzinə, mürəkkəb və çoxlu əlavə sözlərlə dolu bir tərzdə yazmaq və ya danışmaq deməkdir.
İbarəli üslub, ədəbi əsərlərdə, xüsusən də yüksək ədəbiyyat nümunələrində, müstəsna hallarda istifadə olunur. Həddindən artıq ibarəli olmaq, mətnin anlaşılmasını çətinləşdirərək, oxucu və ya dinləyicini yorub bezdirə bilər. Ancaq ustalıqla istifadə olunduqda, ibarəli ifadələr mətnə incəlik, zənginlik və ifadəlilik qata bilər, oxucuda dərin təəssürat yaradır.
Misal olaraq, ədəbiyyatda məşhur yazıçılar öz əsərlərində mənalı və təsirli ibarələrə yer verməklə, oxucuya daha dərin bir təəssürat ötürürlər. Lakin gündəlik həyatda və elmi yazı üslubunda ibarəli ifadələrdən çox nadir hallarda istifadə olunur. Çünki aydınlıq və dəqiqlik burada əsas prioritetdir.
Verilən nümunədəki “Armudboğaz, şişbığ satıcının belə ibarəli nitqindən baş açmayan Leylək…” cümləsi, ibarəli nitqin anlaşılmazlığını və əsəbləşməyə səbəb olduğunu vurgulanır. Bu, ibarəli ifadələrin həddini aşdıqda yarada biləcəyi mənfi təsirin açıq bir nümunəsidir. Yəni, ibarəli üslubun məqsədəuyğun və ölçülü tətbiq olunması vacibdir.