İftira (ər. بُهْتَان - buhtan) sözü ərəb mənşəli olub, böhtan, şər, yalançı ittiham mənalarını verir. Yəni, bir kəsə əsassız olaraq, həqiqətdən uzaq, pis niyyətlə və onun nüfuzunu, şərəfini, adını ləkələmək məqsədilə ağır ittihamlar irəli sürmək deməkdir. İftira, sadəcə olaraq yalan danışmaqdan daha ağır bir cinayətdir, çünki məqsəd yalnız yalan söyləmək deyil, digər şəxsi zərərə uğratmaqdır.
Cəlil Məmmədquluzadənin “”Kənddə” əsərindəki nümunədə olduğu kimi, iftira çox vaxt sistematik və planlı şəkildə həyata keçirilir. Yüz on beş kağızda növnöv iftira və yalanların olması, iftiranın sistemli bir şəkildə tətbiq olunduğunu və ciddi nəticələrə səbəb ola biləcəyini göstərir. Bu cür iftiralar şəxsi həyatı, sosial mövqeyi, hətta həyatı təhlükə altına ata bilər.
İftira, qanunla qorunan bir haqq olan şərəf və ləyaqətə qarşı yönələn bir hüquq pozuntusudur. İftira atmaq, həm mənəvi, həm də hüquqi cəzaya səbəb ola bilər. İftira atanın məsuliyyəti, iftiranın ağır və ya yüngül olmasına, dəlil-sübutların mövcudluğuna və digər amillərə görə dəyişə bilər.
Müasir dövrdə, sosial media platformaları ilə yanaşı, iftiranın yayılması daha da sürətlənmişdir. Bir iftira, qısa müddət ərzində minlərlə insana çata bilər və bu da ciddi nəticələrə səbəb ola bilər. Buna görə də, iftiraya qarşı diqqətli olmaq və onun qarşısını almaq üçün lazımi tədbirləri görmək çox vacibdir. İftira atılan şəxs isə hüquqi yollarla öz haqqını tələb edə bilər.