İqrar (ər. إقرار - iqrar) sözü Azərbaycan dilində bir neçə məna çalarında istifadə olunur. Əsasən, bir şeyi dil ilə açıq şəkildə təsdiq etmək, etiraf etmək mənasını verir. Bu, sadəcə bir söz deyil, özünü göstərməyin, fikrini bəyan etməyin bir formasıdır. İqrar həm də öz sözünə, verdiyi vədə, bağladığı əhdə sadiq qalmağı, öz öhdəliklərini yerinə yetirməyi bildirir.
İqrar, yalnız passiv bir təsdiq deyil, aktiv bir mövqedir. Həqiqəti dilə gətirmək, öz fikirlərini açıq şəkildə ifadə etmək cəsarəti və dürüstlüyü tələb edir. Bu, sözün əsl mənasında "səninlə razıyam" deməkdən daha çox, özünü tam şəkildə və açıq-aşkar bir şeyə bağlamaq anlamını daşıyır.
Tarix boyu iqrar, müqavilələrin, andların, sədaqət yeminlərinin əsasını təşkil edib. Əhdnamələr, sülh müqavilələri, hətta dostluq bağlarının möhkəmləndirilməsində iqrarın rolu böyükdür. Bir sözlə, iqrar sözün və əməlin uyğunluğunu, vəfanı və etimadı ifadə edən vacib bir anlayışdır.
Müasir dövrdə də iqrarın əhəmiyyəti azalmayıb. Hüquqi sənədlərdə, ictimai həyatda, şəxsi münasibətlərdə özünü bir çox formada göstərir. Məsələn, bir cinayəti iqrar etmək, bir borcu qəbul etmək, və ya sevgini etiraf etmək bütün bunlar müxtəlif kontekstlərdə iqrarın özünü göstərməsidir. Bu, həm də öz üzərinə götürdüyümüz məsuliyyətin və öhdəliklərin ifadəsidir.
Beləliklə, "iqrar" sadə bir söz deyil, dərin mənalar, əxlaqi və hüquqi öhdəliklər daşıyan mürəkkəb bir anlayışdır. Bu sözün arxasında həqiqətə, sözünə və əhdə sadiqliyə hörmət yatar.