Kardioqrafiya (yun. kardia – ürək + grapho – yazıram) tibbdə ürəyin elektrik fəaliyyətinin qrafik şəkildə təsvir edilməsi üsuludur. Bu üsul, xüsusi bir cihaz olan kardioqraf vasitəsilə həyata keçirilir. Kardioqraf, ürəyin elektrik impulslarının dərisə yayılan zəif siqnallarını aşkarlayır və onları qrafik formada, elektrokardioqram (EQQ) adlandırılan bir diaqramda qeyd edir.
EQQ, ürəyin ritmini, ritmin düzgünlüyünü, ürək əzələsinin həcmini, ürək qapaqlarının vəziyyətini və digər mühüm parametrləri əks etdirir. Kardioqraf tərəfindən qeydə alınan bu dəyərlər həkimlərə ürək xəstəliklərinin diaqnozu, müalicənin effektivliyinin qiymətləndirilməsi və xəstənin vəziyyətinin monitorinqi üçün vacib məlumatlar təqdim edir. Müxtəlif ürək xəstəlikləri, məsələn, miokard infarktı, aritmiyalar, ürək çatışmazlığı və s. EQQ-də xarakterik dəyişikliklərə səbəb olur. Bu səbəbdən kardioqrafiya ürək-damar sisteminin müayinəsində geniş istifadə olunan bir üsuldur.
Kardioqrafiyanın tarixi 19-cu əsrin sonlarına gedib çıxır. İlk kardioqraf cihazlarının ixtirası ürək xəstəliklərinin diaqnostikasında inqilab yaratdı. Texnologiyanın inkişafı ilə yanaşı, kardioqraf cihazları daha dəqiq, kompakt və istifadəsi asanlaşdı. Müasir kardioqraflar həm stasionar şəraitdə, həm də portativ formada mövcuddur, bu da həkimlərə müxtəlif şərtlərdə ürək fəaliyyətini monitorinq etmək imkanı verir.
Qısacası, kardioqrafiya, sadə, qeyri-invaziv və çox məlumatlı bir üsul olaraq, ürək xəstəliklərinin aşkarlanması, müalicəsinin planlaşdırılması və nəzarəti üçün əvəzsiz bir vasitədir. Bu üsulun geniş tətbiqi ürək-damar xəstəliklərindən ölüm hallarının azaldılmasına və xəstələrin həyat keyfiyyətinin yaxşılaşdırılmasına mühüm töhfə verir.