İşvəkarlıq: İşvəkarlıq, sadəcə "işvə satma" və ya "naz satma" kimi quru bir tərifə sığmayan, daha çox qatlı və incə bir anlayışdır. Bu, özünü göstərmək, diqqət çəkmək, cazibədar görünmək üçün bilərəkdən və ya istər-istəməz nümayiş etdirilən davranış və ifadələrin ümumidir. Bu davranışlar şirinlik, naz, qəmzə, lətifə, əl-ayaq hərəkətləri, səs tonu və mimikadan ibarət ola bilər. Məqsəd, qarşı tərəfin marağını qazanmaq, rəğbətini qazanmaq və ya onu müəyyən bir hərəkətə təhrik etməkdir.
İşvəkarlıq, bədii ədəbiyyatda, teatrda və hətta gündəlik həyatda geniş yayılmış bir elementdir. Bəzi hallarda, dürüst və təbii bir ifadə olaraq, insanın özünəməxsus cazibəsini və şəxsiyyətini əks etdirir. Digər hallarda isə, süni və ya məkrli niyyətlərlə, manipulyasiya vasitəsi kimi istifadə oluna bilər. Bu baxımdan, işvəkarlıq müsbət və mənfi konnotasiyalara malik ola bilər; birinin cazibədarlığını artırmaq üçün istifadə edilə bildiyi kimi, eyni zamanda aldatma və saxtakarlıq üçün də bir vasitə ola bilər.
İşvəkarlıq etmək, yalnız fiziki görünüşü deyil, həm də davranışı, səsi, nitq tərzinə aid ola bilər. Məsələn, şirin bir səslə danışmaq, nazlı-qəmzəli ifadələr işlətmək, özünəməxsus bir hərəkətlilik nümayiş etdirmək işvəkarlığın müxtəlif ifadə formalarına aiddir. Bütün bunlar, kontekstdən asılı olaraq, fərqli təsirlər yarada bilər: sevimlilik, cəlbedicilik, lakin eyni zamanda təəssüf, bezdiriciliyə belə səbəb ola bilər.
Beləliklə, işvəkarlıq, sadəcə bir sözlə deyil, bir çox nüansları özündə əks etdirən mürəkkəb bir sosial davranışdır. Onun təsiri və qəbul olunma forması, tamamilə sosial kontekst və qarşı tərəfin özəlliklərindən asılıdır.