Key-key zərfi, əsasən, bir şeyin və ya birinin zəif, süst, əzik və ya yorulmuş halda olduğunu ifadə edir. Sadəcə "süst halda" deməkdən fərqli olaraq, "key-key" sözü daha çox fiziki və ya ruhi bir əziyyəti, bir növ sarsıntıdan sonraki bitkinliyi, hətta bir az da sallanma və ya sərtliyi əks etdirir. Bu, yalnız "süst" sözündən daha canlı və təsviri bir ifadədir.
Misal olaraq verilən cümlədə ("Tarıverdi yerə düşüb, key-key Məcidin qabağına yeridi.") Tarıverdinin yerə düşməsi nəticəsində yaşadığı sarsıntı və ya aldığı zərbədən sonra hərəkətinin zəif, əzik və biraz da titrəyərək olduğunu görürük. Sadəcə "süst" sözü bu təsviri tam olaraq verə bilməzdi. "Key-key" sözü hadisəni daha dəqiq və təsirli şəkildə ifadə edir.
Maraqlı bir məqam da odur ki, "key-key" sözü yalnız fiziki vəziyyəti deyil, həm də əhval-ruhiyyənin söykənəcək, əyilmiş, qırılmış vəziyyətini də ifadə edə bilər. Məsələn, "Key-key oturdu" deyəndə insanın ruh düşkünlüyünü, ümidsizliyini də hiss etmək olar. Beləliklə, "key-key" sözü həm fiziki, həm də metaforik mənalarda istifadə edilə bilən, təsviri və ifadəli bir zərfdir.
Nəticə olaraq, "key-key" sözü sadəcə "süst" mənasından daha çox şey ifadə edir. Bu, bir hadisəni, vəziyyəti daha canlı, daha təsirli və daha dəqiq şəkildə təsvir etməyə imkan verən, Azərbaycan dilinin zənginliyini əks etdirən bir sözdür.