Kəlmə (ər. كَلِمَة - kalima) sözün özündən də aşkar olduğu kimi, ərəb mənşəli bir termindir. Azərbaycan dilində isə "söz" mənasında geniş istifadə olunur. Lakin sadəcə bir "söz" olmaqdan daha çox mənaya malikdir. "Kəlmə" fikri, duyğunu, məlumatı ifadə edən dil vahididir. Sadəcə səs birləşməsi deyil, mənalı bir birlikdir.
Misal olaraq, "səma", "ağac", "sevgi" kimi bir sözlü ifadələr də kəlmədir. Ancaq "mavi səma", "hündür ağac", "dərin sevgi" kimi bir neçə sözün birləşməsindən əmələ gələn ifadələr də kəlmənin geniş mənasına daxildir. Hətta bütöv cümlələr belə, mənalı bir bütöv kimi bir kəlmənin funksiyasını yerinə yetirə bilər. Məsələn, bir həkimin pasiyentinə "Sənin xəstəliyin tamamilə sağalacaq" deməsi, bir kəlmə kimi qəbul edilə bilər, çünki bu cümlə tək və bütöv bir məlumatı, ümid dolu bir xəbəri verir.
Ədəbiyyatda kəlmənin seçimi, düzümü, ifadə tərzi əsərin üslubunu, müəllifin dil ustalığını göstərir. Qurban mollanın ağzından çıxan kəlmələrin dinləyicisi tərəfindən "yeyəcəkmiş kimi" qarşılanması, bu kəlmələrin dəyərini, təsir gücünü vurğulayır. Kəlmə sadəcə informasiyanın ötürülmə vasitəsi deyil, həm də duyğuların, hisslərin, düşüncələrin ifadə olunduğu, bəzən isə manipulyasiya edilməsinə səbəb olan güclü bir alətdir. Kəlmələr dünyanı dəyişə, tarixi yazaya, müharibələrə səbəb ola bilər və əbədi yaşamağa kömək edə bilər.
Beləliklə, "kəlmə" sözü sadəcə lüğətlərdəki qısa izahdan daha geniş və çoxşaxəli bir mənaya malikdir. O, dil vahidi, düşüncə ifadə vasitəsi, ədəbiyyatın əsas elementi və hətta insan həyatının tərkib hissəsidir.