Kənizlik sözü köhnəlmiş bir söz olub, əsasən qadınlara aid olaraq istifadə olunurdu. Müasir Azərbaycan dilində bu sözün birbaşa "qulluqçuluq" mənası ilə istifadəsi nadir hallarda rast gəlinir. Ancaq ədəbiyyatda, xüsusilə də tarixi kontekstdə, kənizlik sözü daha geniş və çoxmənalı bir anlam daşıyır.
Tarixi mənbələrə əsasən, kənizlik anlayışı sadəcə ev işlərində köməkçi olmaqdan çox daha mürəkkəb bir sosial və hüquqi statusu əks etdirirdi. Kənizlər sahiblərinin mülkiyyəti sayılırdı və onlara qarşı zorakılıq, istismardan qorunmaq üçün hüquqi müdafiə mexanizmləri çox zəif və ya tamamilə yox idi. Onların sosial vəziyyəti, cəmiyyətdəki yeri, həyat şərtləri sahibinin imkanlarından, sosial statusundan və öz xasiyyətindən asılı idi. Bəzi hallarda kənizlər ailənin bir üzvü kimi qəbul edilir, bəziləri isə sadəcə bir əşya kimi istifadə olunurdu.
Günayın şeirdəki ifadəsində ("Qoy qismətim qürbətdə kənizlik olsun, amma Barsisim, körpə quzum ac qalmasın, böyüsün boya-başa çatsın") kənizlik sözü, məcburiyyət və fədakarlığın simvolu kimi işlənir. O, öz övladının rifahı naminə hər cür çətinliyə və aşağılayıcı vəziyyətə qatlaşmağa hazır olduğunu bildirir. Bu kontekstdə kənizlik, yoxsulluq, çarəsizlik, əzab-əziyyət və özünü qurban vermə kimi mənaları özündə birləşdirir.
Beləliklə, kənizlik sözünün mənasını tam şəkildə anlamaq üçün həm tarixi kontekstin, həm də istifadə olunduğu mətnin ümumi məzmununun nəzərə alınması vacibdir. Sadəcə "qulluqçuluq" kimi dar mənada deyil, daha geniş sosial-tarixi və emosional mənaları ilə yanaşmaq lazımdır.