Kəsalətli sifəti, əsasən, həm fiziki, həm də mənəvi tükənmə, enerji azlığı və depressiv bir vəziyyəti ifadə edir. Sadəcə "ölgün", "süst" və ya "kədərli" olmaqdan daha geniş bir məna kəsb edir. Kəsalətli bir insan, həyat enerjisindən məhrum, cansız, hərəkətsiz və ümidsiz görünür. Bu vəziyyət, xəstəlik, yuxusuzluq, qəm, stress və ya həyatın ağır yükü nəticəsində yarana bilər. Onun gözlərindəki parıltı sönsə, səsi zəifləsə, hərəkətləri yavaşlasa, və ümumiyyətlə həyata qarşı maraq göstərməzsə, kəsalətli olduğunu demək olar. Bu, sadəcə müvəqqəti bir vəziyyət də ola bilər, ancaq bəzən daha dərin psixoloji problemlərin əlaməti ola bilər.
Ordubadinin misalında olduğu kimi, "Məclisimiz çox kəsalətli və kədərlidir" ifadəsində kəsalətli sözü, məclisin ümumi atmosferini, canlılığının olmamasını, hətta boğucu və xoşagəlməz bir əhval-ruhiyyəni təsvir edir. Sadəcə kədərli deyil, həm də enerjisi tükənmiş, cansız bir mənzərə təsəvvür edilir.
Uryadnik Qulun "kəsalətli gözləri" isə onun daxili vəziyyətini, ruh düşkünlüyünü, ümidsizliyini və ya daxili bir mübarizəsini əks etdirir. Bu, yalnız fiziki bir təsvir deyil, həm də psixoloji bir vəziyyətin ifadəsidir. Gözlərin kəsalətli olması, insanın ruhundakı boşluğu, yorğunluğu və ya daxili çətinlikləri əks etdirən bir simvoldur.