Qulun: Azərbaycan dilinin izahlı lüğətlərində "körpə at balası" kimi tərcümə olunan "qulun" sözü, sadəcə olaraq yeni doğulmuş at balasını ifadə etməkdən daha çox mənaya malikdir. Əslində, "qulun" sözü yeni doğulmuş at balasının zərifliyi, acizliyi və hələ formalaşmaqda olan gücünü əks etdirir. Bu, sadəcə bir bioloji tərif deyil, daha çox poetik bir ifadədir. Sözün özündə körpənin yumşaqlığı, zərif hərəkətləri və anasına olan bağlılığı gizlənir.
Bayatı nümunəsində ("Göydə bir madyan gördüm; Yerdə qulun əmər hey.") qulunun təsviri, göydəki anasının (madyanın) möhtəşəmliyi ilə yer üzündəki aciz və körpə qulunun ziddiyyətini vurğulayır. Bu, təbiətin gözəl və həssas tərəfini əks etdirən poetik bir obrazdır.
İkinci misrada ("Daylar tülədi, buraxdı yalı; Kişnər çalağan qulun misalı") isə qulun, kiçik və zəif bir varlıq kimi təsvir edilir. "Kişnər çalağan qulun misalı" ifadəsi qulunun zəifliyini və həssaslığını daha da gücləndirir. Çalağanın kiçik və incə olması, qulunun da eyni xüsusiyyətlərə malik olduğunu göstərir. Beləliklə, "qulun" sözü, sadə bir termin olmaqdan çıxaraq, poetik təsvirlərdə zəriflik, acizlik və həssaslığın simvolu kimi işlədilir.
Ümumiləşdirərək deyə bilərik ki, "qulun" sözünün mənası yalnız "körpə at balası" ilə məhdudlaşmır. O, eyni zamanda, təbiətin gözəlliyini, həyatın həssaslığını və zəif varlıqların qorunmağa ehtiyacını ifadə edən poetik bir metafora kimi də işlənir.