Kəsmə-kəsmə zərfi, nitqin və ya hərəkətin qırıq-qırıq, qeyri-ardıcıl, ara-sıra fasilələrlə, tamamlanmamış cümlələrlə ifadə olunduğunu bildirir. Sadəcə "aramla" demək kifayət etməz, çünki "kəsmə-kəsmə" ifadəsi nitqin təkcə yavaş və ara verməli deyil, həm də emosional və ya fiziki səbəblərdən qırıq-qırıq, tamamlanmamış şəkildə söylənildiyini vurğulayır. Bu, danışanın həyəcanını, nəfəs darlığını, kədərini və ya başqa bir daxili vəziyyətini əks etdirir.
Misal olaraq verilən “Bayaqdan qızışan Balaxanım kəsmə-kəsmə danışdı” cümləsində Balaxanımın həyəcanlı və ya qəzəbli olduğunu, nitqinin bu emosional vəziyyətin təsiri altında qırıq-qırıq olduğunu anlamaq mümkündür. Sadəcə “aramla danışdı” desək, bu emosional yükü tam ifadə edə bilmərik. "Kəsmə-kəsmə" sözü əlavə məna çalarları əlavə edir və oxucunun təsəvvürünə daha canlı bir mənzərə çəkir.
Bu zərfin istifadəsinə daha bir nümunə olaraq “O, kəsmə-kəsmə nəfəs alırdı” cümləsini göstərmək olar. Burada "kəsmə-kəsmə" nəfəsin çətinliklə, qırıq-qırıq alındığını bildirir və danışanın fiziki vəziyyətinin ağır olduğunu göstərir. Yəni, söz yalnız nitqə aid deyil, hərəkətə də aid ola bilər.
Ümumilikdə, "kəsmə-kəsmə" zərfi nitq və hərəkətlərin qırıq-qırıqlığını, qeyri-ardıcılığını və arxasındakı emosional və ya fiziki səbəbləri daha dəqiq və ifadəli şəkildə əks etdirən, dilə zənginlik və ifadəlilik qatan bir sözdür.