Kilsə (yun. ἐκκλησία - ekklesia - "camat", "yığıncaq") – Xristianlığın müqəddəs saydığı, ibadət mərasimlərinin, dini ayinlərin və dua iclaslarının keçirildiyi bina və ya kompleksdir. Sözün etimologiyası yunan dilindən gəlir və ilk mənası "camat", "yığıncaq" olub, dini birliyi ifadə edirdi. Bu da kilsənin sadəcə bir bina deyil, həm də iman gətirənlərin birliyini təmsil etdiyini göstərir.
Kilsələr tarix boyu müxtəlif memarlıq üslublarında inşa edilib. Qot üslubunun uca, göylərə doğru uzanan qüllələri, Bizans üslubunun kupolu və mozaiklərlə bəzədilmiş interyerləri, Roman üslubunun möhtəşəmliyi – bunların hamısı kilsə memarlığının zənginliyini əks etdirir. Hər bir kilsənin özünəməxsus memarlıq xüsusiyyətləri, interyer dizaynı və dekorasiyası mövcuddur ki, bunlar həm dini inancları, həm də o dövrün memarlıq üslubunu əks etdirir.
Kilsənin yalnız dini funksiyası yoxdur. Tarix boyu kilsələr bilik mərkəzləri, kitabxanalar, sənət əsərlərinin saxlanıldığı yerlər kimi də fəaliyyət göstərib. Orta əsrlərdə kilsələr ədəbiyyatın, sənətin və elmin inkişafında mühüm rol oynayıb, əlyazmaların, incəsənət əsərlərinin qorunub saxlanılmasında və yayılmasında əhəmiyyətli rol oynamışlar. Bu gün də bəzi kilsələr mədəniyyət və irs mərkəzləri kimi fəaliyyət göstərir, konsertlər, sərgilər və digər mədəni tədbirlərə ev sahibliyi edir.
Beləliklə, "kilsə" termini yalnız bir binanı deyil, həm də inancları, ibadəti, icmaları və tarixi əhəmiyyəti əks etdirən daha geniş bir konsepsiyanı ifadə edir.