Kinə, Azərbaycan dilinin zəngin leksikasında özünəməxsus yer tutan bir termindir. Sadəcə "isitmə dərmanı" kimi təqdim etmək, onun əsl mahiyyətini tam əks etdirmir. Çünki kinə, əslində, xüsusi bir ağacın – kinə ağacının qabığından əldə edilən, acı-şirin dadı olan ağ tozdur. Bu toz, əsrlər boyu alternativ tibbdə, xüsusilə isitmənin müalicəsində geniş istifadə olunmuşdur. "Kinə atmaq" ifadəsi də, dərmanın qəbul edilməsini simvolik olaraq ifadə edir.
Kinə ağacının dəqiq növü hələ də tam müəyyən olunmasa da, xalq təbabətində onun müxtəlif xəstəliklərin müalicəsində istifadəsinə dair çoxsaylı məlumatlar mövcuddur. Bu, yalnız isitmə ilə məhdudlaşmır. Bəzi mənbələr, kinənin ağrıları azaltmaq, bəzi dəri xəstəliklərini müalicə etmək kimi digər təsirlərinə də işarə edir. Lakin bu iddiaların elmi əsası tam təsdiq olunmayıb və müalicə üçün həkim məsləhətinin vacibliyi xüsusilə vurğulanmalıdır.
Tarixən, kinənin hazırlanması və istifadəsi nəsildən-nəslə ötürülən ənənəvi biliklərə əsaslanırdı. Hətta "Kinə atmaq" ifadəsi belə, bu ənənənin nə qədər köklü olduğunu göstərir. Bu ifadənin sadəcə dərman qəbul etmək mənasından daha çox, bir mərasim, bir müalicə prosesinin başlanğıcını simvolizə etdiyi ehtimal olunur. Bu mənada, kinənin təkcə bir dərman deyil, həm də bir mədəniyyət elementi olduğu deyilə bilər.
Müasir farmakologiya inkişaf etdikcə, kinə kimi ənənəvi dərmanların təsiri daha dəqiq araşdırılır. Bəlkə də gələcəkdə kinənin tərkibindəki aktiv maddələr müəyyən olunacaq və onların müalicəvi potensialı daha yaxşı anlaşılacaqdır. Ancaq indiki mərhələdə, kinənin istifadəsi ənənəvi biliklərə və həkim məsləhətinə əsaslanmalıdır.