Kisələmək feli, əsasən Azərbaycan dilinin danışıq üslubunda işlənən, köhnə və nadir istifadə olunan bir sözdür. Lüğətlərdə sadəcə "kisə ilə çirk çıxartmaq, kisə ilə bədəni sürtmək" kimi tərif olunsa da, bu tərif sözün mənasını tam əhatə etmir. Kisələmək, sadəcə fiziki bir hərəkəti deyil, həm də məcazi mənalar daşıyır.
Sözün əsas mənası, xüsusilə də dəridəki çirk, toz və ya digər yapışqan maddələrin yumşaq bir kisə ilə təmizlənməsidir. Bu, müasir dövrdə nadir hallarda rast gəlinən bir üsuldur, daha çox köhnə dövrlərdə, xüsusən də həyat şəraiti çətin olan yerlərdə tətbiq olunmuşdur. Kisənin materialı adətən yumşaq parça və ya heyvan dərisindən hazırlanırdı. Proses, həm də bir növ masaj kimi rahatlıq verə bilərdi.
Ancaq sözün maraqlı tərəfi, onun məcazi mənalarının olmasıdır. Gətirilən nümunədə olduğu kimi ("Camadar başladı mənim canımı ovmağa, sonra da kisələməyə"), "kisələmək" şiddətli, amansızcasına incitmək, əziyyət vermək mənasında işlənmişdir. Bu kontekstdə, kisənin yumşaq toxuması ilə deyil, şiddətli təzyiq və təhqir ilə insanın "canını ovmaq" hərəkətinin davamı kimi təsvir edilir. Beləliklə, "kisələmək" fiziki təmizlənmənin xaricində, psixoloji və ya fiziki bir təzyiq, əzab-əziyyət və ya şiddətin daha da artırılması kimi də başa düşülə bilər. Bu məna, sözün köhnə və nadir istifadə olunan bir söz olmasına baxmayaraq, onun məcazi gücünü göstərir.
Nəticə etibarilə, "kisələmək" sözü sadə bir təmizləmə hərəkətindən daha çox məna daşıyır və kontekstdən asılı olaraq, həm konkret, həm də məcazi formada başa düşülməlidir. Onun köhnə və nadir istifadə olunması, həm də Azərbaycan dilinin zəngin leksikasının maraqlı nümunələrindən biri olduğunu göstərir.