Kitabdar sözü, etimoloji olaraq ərəb dilindəki "kitab" (kitab) və fars dilindəki "-dâr" (saxlayan, sahibi) şəkilçilərinin birləşməsindən yaranmışdır. Köhnə Azərbaycan dilində "kitabxanaçı", "kitab saxlayan" və ya "kitabxana işçisi" mənalarında işlənmişdir. Bu, sadəcə kitabları saxlayan bir şəxs deyil, həm də onların qorunması, təşkili və əlçatanlığı ilə məşğul olan bir peşəkarı ifadə edir.
Tarixi mənbələrə nəzər salsaq, kitabdarların əhəmiyyəti daha aydın görünür. Məsələn, Şah İsmayılın dövründə Sadiq bəy Əfşar kimi şəxslər saray kitabxanalarında kitabdar vəzifəsini icra etmişlər. Bu, kitabların yalnız müəyyən bir dairənin əlində olmadığını, həmçinin mühüm mədəni və elmi mənbələr kimi qorunduğunu və sistematik şəkildə idarə olunduğunu göstərir. Beləliklə, kitabdar sadəcə bir işçi deyil, həm də ölkənin mədəni irsinin qoruyucusu rolunu oynayırdı.
Müasir dövrdə kitabdar peşəsi inkişaf edərək müxtəlif istiqamətləri əhatə edir. Kitabxanaların rəqəmsallaşması ilə yanaşı, kitabdarlar informasiya texnologiyalarında da bacarıqlı olmalı, məlumat axtarışı və idarə edilməsi üzrə peşəkar xidmətlər göstərməlidirlər. Onlar yalnız kitabları təsnif etmir, həm də oxuculara məlumat axtarışında kömək edir, təlimlər keçirir və müxtəlif məlumat bazalarından istifadəni təmin edirlər. Beləliklə, kitabdar peşəsi zamanla yenilənərək müasir informasiya cəmiyyətinin tələblərinə uyğunlaşmışdır.
Qısaca, kitabdar sözü sadə bir mənadan daha çoxunu əhatə edir. O, keçmişdəki kitabların qoruyucusu olduğu qədər, bu gün də müasir informasiya cəmiyyətində biliyin əlçatanlığını təmin edən mühüm bir peşəkarı təmsil edir.