Kobalt (Co), latınca "kobold" sözündən götürülmüşdür ki, bu da "alp" və ya "şəitan" mənasını verir. Tarixən kobalt filizləri zəhərli olmaları və ərimələrdə gözlənilməz nəticələrə səbəb olmaları səbəbilə mədənçilər tərəfindən "alp işi" kimi qəbul edilirdi. Bunun səbəbi kobalt filizlərinin tez-tez nikel və digər qiymətli metallarla birlikdə tapılması, lakin kobaltın özü isə əritmə zamanı digər metalların keyfiyyətini aşağı salması idi.
Kimyəvi elementlərin dövri sistemində 27-ci sıra nömrəsini daşıyan kobalt, qırmızımtıl çalarlı, sərt və gümüşü-ağ rəngli bir keçid metalıdır. Yüksək ərimə temperaturuna (1495 °C) malikdir və dəmir üçbucağında yerləşir, buna görə də onun xassələri dəmirə bənzəyir. Lakin kobaltın ən maraqlı xüsusiyyəti onun maqnetizmidir: kobalt dəmir kimi güclü ferromaqnitdir, yəni xarici maqnit sahəsində güclü şəkildə maqnetizasiya olunur və öz maqnit sahəsini yaradır.
Kobaltın tətbiq sahəsi çox genişdir. Əsasən, yüksək möhkəmlikli ərintilərin, xüsusilə də yüksək temperaturda işləyən hissələrin istehsalında istifadə olunur. Bundan əlavə, kobalt əsaslı piqmentlər (kobalt göyü kimi) rəsm və keramika sənayesində geniş yayılmışdır. Kobaltın bir çox duzları və birləşmələri də sənaye və tibbdə tətbiq olunur: məsələn, kobalt-60 izotopu tibbdə radiasiya terapiyası və sterilizasiya üçün istifadə olunur. Kobalt həmçinin, bəzi vitaminlərin (məsələn, B12 vitamini) tərkib hissəsidir və canlı orqanizmlər üçün vacib bir mikroelementdir.
Qısacası, kobalt sadəcə bir kimyəvi element deyil, zəngin tarixə, maraqlı xassələrə və müxtəlif tətbiq sahələrinə malik unikal bir materialdır. Onun mədənlərinin kəşfi və istifadəsinin tarixi, kimya və metallurgiya tarixinin mühüm bir hissəsidir.