Komik (latıncadan) sifətdir və əsasən iki əsas mənada işlənir:
1. Komediyaya xas olan, komediya ilə bağlı olan: Bu, komik sözünün ən geniş yayılmış və birbaşa mənasıdır. Bir şeyin komik olduğunu söyləmək, onun əyləncəli, gülməli, yüngül və ya əyləncəli bir komediya əsərini xatırladan xüsusiyyətlərə malik olduğunu ifadə edir. Komik rol, komik süjet, komik vəziyyət kimi ifadələr bu mənanı əks etdirir. Məsələn, "Komik rol" ifadəsi tamaşada və ya filmdə tamaşaçıları güldürən, yüngül və əyləncəli bir personajı təsvir edir. "Komik süjet" isə gülməli hadisələr və ya vəziyyətlər üzərində qurulmuş bir hekayəni göstərir. Bu mənada, komik sözü, əsərin ümumi tonunu və məqsədini müəyyənləşdirir.
2. Gülməli, əyləncəli, əhval-ruhiyyəni yüksəldən: Daha geniş mənada, "komik" sözü sadəcə bir şeyin gülməli və əyləncəli olduğunu ifadə edə bilər. Bu, mütləq bir komediya ilə bağlı olmağı tələb etmir. Məsələn, "Komik bir vəziyyətə düşdüm" ifadəsində, vəziyyətin özünün komediya əsəri olması deyil, əyləncəli və gülməli olması nəzərdə tutulur. Bu mənada, komik sözü, əsərin məzmununun və ya bir hadisənin tamaşaçı və ya dinləyici tərəfindən gülməli kimi qəbul edilməsini ifadə edir. Bu isə subyektiv bir anlayışdır, çünki bir şeyin komik olub-olmaması müxtəlif insanların zövqlərindən asılıdır.
M.F. Axundzadənin komediyalarının böyük ictimai məsələləri əhatə etməsi, komik elementlərin ictimai tənqidin vasitəsi kimi necə istifadə edilə biləcəyinin gözəl bir nümunəsidir. Onun əsərləri, gülməli və əyləncəli olmalarına baxmayaraq, eyni zamanda ciddi sosial problemlərə işıq tutur və onları ifşa edir. Bu, komik sözünün yalnız əyləncə ilə deyil, həm də sosial mesajların ötürülməsi ilə əlaqəli olduğunu göstərir.