Kökləşmə, "kökləşmək" felindən törəmiş bir isimdir. Əsasən bitkilərin torpağa möhkəm yapışması, güclü kök sistemi əmələ gətirməsi mənasında işlənir. Bu, sadəcə fiziki bir proses deyil, həm də bitkinin sağlam inkişafının və davamlılığının göstəricisidir. Dərindən kök salmış bir ağac küləklərə, quraqlığa daha davamlı olur, daha çox meyvə verir və uzun illər yaşayır. Bitkinin köklənmə dərəcəsi onun növündən, torpaq şəraitindən və ətraf mühitin digər amillərindən asılıdır.
Lakin "kökləşmə" məcazi mənada da geniş istifadə olunur. Bir yerə, bir mühitə, bir kollektivə və ya bir ideyaya kökləşmək, o mühitə, o kollektivə və ya ideyaya tam uyğunlaşmaq, özünü tam həmin mühitə aid hiss etmək, həmin mühitdə möhkəm yer tutmaq, davamlı olmaq mənasını daşıyır. Məsələn, "o, uzun illərdir bu şəhərdə yaşayır və artıq burada kökləşib" deyərkən, həmin şəxsin həmin şəhərə tam uyğunlaşdığını, orada özünə yeni bir həyat qurduğunu, sosial əlaqələr qurduğunu və həyatının orada davam etməsini istədiyini ifadə edirik. Beləliklə, "kökləşmə" termini həm fiziki, həm də metaforik bir məna daşıyır və hər iki halda da davamlılıq, möhkəmlik və sabitliyi ifadə edir.
Daha geniş mənada, "kökləşmə" bir mədəniyyətə, bir ənənəyə və ya bir milliyətə aid olma hissinin də ifadəsidir. Misal üçün, "köklərinə bağlı olmaq" ifadəsi öz ənənələrinə, mədəniyyətinə, tarixinə və milli kimliyinə sadiq qalmağı bildirir. Bu mənada, "kökləşmə" həyatın dərin mənası ilə bağlı olmaq, öz kökünü bilmək və onu qorumaq deməkdir. Bu, şəxsiyyətin formalaşması və özünü dərk etməsi üçün çox əhəmiyyətlidir.