Kölgəlik: İs. 1. Günəş işığının birbaşa düşmədiyi, əşyaların və ya maneələrin kölgəsi altında qalan yer. Bu, sadəcə “kölgəli yer” demək deyil; kölgəliyin özünəməxsus bir atmosferi, sərinliyi və sakitliyi vardır. Günəşin şüalarından qorunma təmin edən bu məkanlar, isti günlərdə sığınacaq və istirahət üçün əlverişlidir. Kölgəliyin sıxlığı və sərinliyi, günəşin mövqeyindən, əşyaların hündürlüyündən və sıxlığından asılı olaraq dəyişir. Məsələn, hündür bir ağacın altında daha sərin və qaranlıq bir kölgəlik əmələ gəlir, halbuki aşağı bir kolun kölgəsi daha az effektiv və aydın ola bilər.
Kölgəliyin mənası, bədii ədəbiyyatda daha da genişlənir. O, həmçinin gizlilik, sükut və ya sirr hissi ilə əlaqələndirilə bilər. Bir qəhrəmanın kölgəlikdə gizlənməsi, onun təhlükədən qorunmasını və ya sirrini qorumasını simvolizə edə bilər. Kölgəlik, əsərin əhval-ruhiyyəsinə, hadisələrin gedişatına və personajların duyğularına əlavə bir təbəqə əlavə edərək, əsərin ümumi mənasını dərinləşdirə bilər. Kölgəlik, həmçinin həyatın müxtəlif məqamlarını, insanların düşüncələrini və hiss-həyəcanlarını ifadə edən bir metafora kimi də istifadə oluna bilər.
2. Kölgəliyin ikinci, daha az istifadə olunan bir mənası da, məcazi mənada, gizli, qaranlıq və ya şübhəli bir vəziyyəti ifadə etməkdir. Məlumatın kölgədə qalması, onun gizli və ya məxfi olması deməkdir. Bu mənada kölgəlik, müəmmalı və açıqlanmamış hallarla əlaqələndirilir. Bu isə dilin zənginliyini və bir sözün müxtəlif kontekstlərdə necə fərqli mənalar kəsb edə biləcəyini göstərir.