Küçüklənmək feli, sadəcə "yaltaqlanmaq"dan daha geniş və çoxşaxəli bir mənaya malikdir. Yaltaqlanma, küçüklənmənin bir təzahürü olsa da, küçüklənmə daha çox özünə hörmətini itirməklə, öz əzəmətini, ləyaqətini aşağı salmaqla, həddən artıq itaətkarlıq və boyun əyməklə, hətta alçalmaqla ifadə olunan bir davranışdır.
Yaltaqlanmaq daha çox xüsusi məqsədlə, məsələn, fayda əldə etmək, xoşuna gəlmək üçün edilən bir davranışdır. Küçüklənmə isə bəzən daxili bir zəiflikdən, qorxu və ya özünə inamsızlıqdan qaynaqlana bilər. Yəni, yaltaqlanmaq daha çox instrumental, küçüklənmək isə daha çox intrinsik bir davranışdır.
Misal üçün, bir məmurun rəhbərinin xoşuna gəlmək üçün ona yaltaqlanması ilə, çox zəif və qorxaq bir insanın hər kəsin önündə özünü alçaltması arasındakı fərqi aydın görmək olar. Birinci halda, yaltaqlanma müəyyən bir məqsəd daşıyır; ikinci halda isə, küçüklənmə daha çox daxili bir problemin əksidir.
Tarixi kontekstdə də, küçüklənmə anlayışı daha qaranlıq və mürəkkəbdir. Zəif dövlətlərin güclülərin qarşısında göstərdiyi itaətkarlıq, təzyiq altındakı xalqların susqunluğu da küçüklənmənin bir forması kimi qiymətləndirilə bilər. Bu baxımdan, küçüklənmə anlayışı yalnız fərdi səviyyədə deyil, həmçinin ictimai və siyasi kontekstdə də araşdırılmağa layiqdir.
Beləliklə, küçüklənmək sadəcə yaltaqlanmaq deyil, daha geniş mənada özünə hörmətin itirilməsi, ləyaqətin aşağı salınması, həddən artıq itaətkarlıq və özünü alçaltmaqla müşayiət olunan bir davranışdır. Bu davranışın səbəbləri isə fərdi, sosial və siyasi amillərlə müəyyən oluna bilər.