Külüng, əsasən daş çıxarma və torpaq qazma işlərində istifadə olunan, bir ucu sivri, digər ucu isə enli və ya yastı formada olan bir əl alətidir. Sivri ucu torpağı və ya qayaları deşmək, enli ucu isə qazılmış torpağı və ya daş parçalarını çıxarmaq üçün nəzərdə tutulub. Külüngün formasının müxtəlifliyi işin xüsusiyyətlərindən asılı olaraq dəyişə bilər. Məsələn, bəzi külünglərin enli hissəsi daha geniş və yastı ola bilər, digərlərinin isə daha dar və əyilmiş.
Külüngün tarixi qədimdən gəlir. İnsanlar əkinçiliyin inkişafı ilə yanaşı, torpaq emalı üçün müxtəlif alətlər icad ediblər və külüng bunlardan biri olub. Min illərdir ki, əl əməyinin ayrılmaz hissəsi olan külüng, həm də müxtəlif mədənlərin açılmasında, inşaat işlərində, yol tikintisində və sair sahələrdə geniş istifadə olunub. Hətta müasir texnologiyaların geniş yayılmasına baxmayaraq, bəzi işlərdə külüngün əvəzedilməz olduğunu qeyd etmək lazımdır, xüsusən də əlçatmaz və kiçik ərazilərdə.
Külüngün hazırlanma materialı da müxtəlif ola bilər. Ənənəvi olaraq, dəmir və ya polad materialından hazırlanan külünglər daha davamlı və möhkəm hesab olunur. Lakin, tarix boyu müxtəlif materiallardan, məsələn, taxta və ya daşdan da külünglər düzəldilib. Külüngün sapı adətən taxtadan hazırlanır və əlin rahat tutulmasına imkan verən formaya malikdir.
Ümumiyyətlə, külüng sadə görünüşünə baxmayaraq, əkinçilik, tikinti və dağ-mədən işlərində əvəzedilməz bir əl aləti olaraq tarixin dərinliklərindən bu günümüzə qədər gəlib çatıb və gələcəkdə də öz əhəmiyyətini qoruyub saxlayacaq.