Qaba sifəti əsasən iki əsas mənada işlənir. Birinci mənası fiziki xüsusiyyətləri, toxumasını ifadə edir. Bu mənada "qaba" sözü kobud, sərt, hamar olmayan, xırda detalları hiss edilən bir toxumadan danışır. Məsələn, "qaba yun" deyəndə, incə, yumşaq yun deyil, daha sərt, xovlu və ya ipliyi daha qalın olan bir yun növü nəzərdə tutulur. Eyni şəkildə "qaba parça" və "qaba mahud" ifadələrində də materialın kobud və sərt toxuması vurğulanır. "Qaba yem" ifadəsi isə yemin iri hissəciklərdən, dəyirmiləşməmiş, kobud halda olduğunu göstərir.
İkinci mənası isə insan davranışlarına, xarakterinə aiddir. Bu zaman "qaba" sözü qeyri-mədəni, ədəbsiz, nəzakətsiz, kobud və tərbiyəsiz davranışı təsvir edir. Belə insanlar ətrafdakılara hörmətsiz yanaşır, kəskin, xoşagəlməz sözlər işlədir və ümumi qəbul edilmiş davranış qaydalarına əməl etmirlər. Bu mənada "qaba" sözü "incə", "nəzakətli", "tərbiyəli" sözlərinin tam əksidir. Maraqlıdır ki, bu mənada "qaba" sözü daha çox insanın daxili keyfiyyətlərini, xarakterini deyil, onun xarici təzahürlərini, davranışını ifadə edir. Yəni, daxilən nəzakətli, anlaşmağa meylli bir insan da müəyyən şəraitdə qaba davranış nümayiş etdirə bilər.
Qısacası, "qaba" sözü həm fiziki obyektlərin, həm də insan davranışlarının kobudluğunu, sərtliyini, incəlikdən məhrum olduğunu ifadə edən çoxmənalı bir sözdür. Kontekstə görə mənası dəqiqləşdirilir.