Qabalıq (is.): İncəlik və zəriflikdən məhrum olma vəziyyəti, kobudluq, codluq, səliqəsizlik deməkdir. Sadəcə "kobudluq"dan daha geniş bir məna daşıyır, çünki yalnız fiziki bir şeyin səthi üçün deyil, həmçinin işlənmə üslubu, tərtibatı və ya hətta davranış üçün də istifadə oluna bilər. Məsələn, "mahudun qabalığı" deyəndə materialın sərt və hamar olmayan toxumasından danışırıq, "dərinin qabalığı" isə dərinin qeyri-bərabər, kobud görünüşünü ifadə edir. Lakin "tikişin qabalığı" deyəndə artıq bir işin, bir əməliyyatın incəlikdən, zəriflikdən məhrum olduğunu, kobud və səliqəsiz olduğunu ifadə edirik. Beləliklə, "qabalıq" sözü fiziki keyfiyyətlə yanaşı, işlənmə keyfiyyəti, hətta davranış tərzi üçün də işlədilə bilər və əsərin və ya əşyanın, həmçinin davranışın, gözəllik, zəriflik, incəlik və səliqəlilikdən nə dərəcədə uzaq olduğunu göstərir.
Qabalıq, obyektin və ya əməlin nə qədər zərif işlənmədiyinin, nə qədər kobud və səliqəsiz olduğunun ölçüsüdür. Bu, sadəcə estetik bir qüsur deyil, həm də funksiyanı və ya məqsədi yerinə yetirmə qabiliyyətini təsir edə bilər. Məsələn, kobud tikişlər geyimin tez sıradan çıxmasına səbəb ola bilər. Beləliklə, "qabalıq" sözü həm estetik, həm də funksional bir aspekti əhatə edir.
Maraqlı bir nüans da odur ki, "qabalıq" sözü bəzən məcazi mənada da işlədilir. Məsələn, birinin davranışını təsvir edərkən "qabalıq" sözü onun kobudluğu, incəssizlik və nəzakətsizliyini ifadə edə bilər. Bu mənada, "qabalıq" insanın daxili keyfiyyətlərinə, onun ünsiyyət tərzinə də aid edilə bilər.