Qabartma sözü "qabartmaq" felindən törəmiş bir isimdir və əsasən iki əsas mənada işlənir.
Birinci mənada, qabartma hər hansı bir səthin üzərinə çıxıntılı, qabarıq bir şəkildə yaradılan relyefli təsvir və ya naxış deməkdir. Bu, sadəcə bir səthdən yüksələn, ətrafından fərqlənən bir forma deyil, həm də müəyyən bir sənət əsəri, dekorativ element və ya informasiya daşıyıcısıdır. Misal olaraq, qədim binaların divarlarında görünən qabartma heykəllər, madeni pullardakı qabartma naxışlar, kitab səhifələrindəki qabartma yazılar və ya hətta qabartma xəritələr göstərilə bilər. Qabartmanın yaradılması üçün müxtəlif materiallar və üsullar istifadə oluna bilər: ağac üzərində oyma, gil və ya metalın qəliblənməsi, daşın yonulması və s.
İkinci mənada isə, qabartma sifət kimi işlənir və "çıxıntılı", "qabarıq" mənasını verir. Bu mənada qabartma sözü, bir şeyin ətrafından yüksəldiyini, həcmi və ya relyefi olduğunu bildirir. Məsələn, "qabartma alnı", "qabartma əzələləri" ifadələrində olduğu kimi. Bu mənada istifadə edildikdə, qabartma sözü daha çox fiziki bir xüsusiyyəti təsvir etmək üçün işlədilir.
Ümumi olaraq, qabartma sözü həm sənətkarlıq, həm də fiziki təsvir üçün istifadə olunan çox yönlü bir sözdür. Onun mənası kontekstdən asılı olaraq dəyişsə də, hər iki halda da əsas fikir səthdəki çıxıntı və ya relyefdir. Qabartma texnikası əsrlər boyu müxtəlif mədəniyyətlərdə geniş yayılmış və sənət əsərləri, memarlıq elementləri və hətta gündəlik əşyaların bəzədilməsində istifadə olunmuşdur.