Qacımaq (f.): Bu söz, əsasən bitkilərə, xüsusilə də ağaclara aid olaraq, nəmliyin itməsi nəticəsində toxumanın büzülüb, quruyub yığılması, səthinin bürüşməsi mənasını verir. Sözün kökü, nəmin azalması ilə əlaqədardır və quruma, quruluş dəyişikliyi ilə sıx bağlıdır. Yaş və sulu olan bir ağac, quruyarkən öz həcmindən itirir və bu əsnasda qacımağa, yəni səthində qırışlar, çatlmalar əmələ gəlməyə başlayır. Bu proses, ağacın daxili quruluşunun dəyişməsi ilə müşayiət olunur.
Qacıma prosesi yalnız ağaclarla məhdudlaşmır. Digər bitki növlərində, həmçinin meyvə və tərəvəzlərdə də nəm itkisi nəticəsində müşahidə oluna bilər. Məsələn, günəş altında uzun müddət qalmış bir alma qacımağa başlayır, səthi büzüşür və quruyur. Bu prosesdə, bitkinin hüceyrələrindəki suyun buxarlanması əsas rol oynayır. Suyun itməsi, hüceyrə divarlarının sıxılmasına və nəticədə bütövlükdə bitkinin qacımasına səbəb olur.
Eynilə, qacımaq sözü metaforik mənada da işlənə bilər. Məsələn, bir insanın üzünün qacıması, onun kədərli və ya narahat olduğunu göstərə bilər. Bu halda, üzün əzələlərinin büzülməsi, emosional vəziyyətin bir əksidir. Beləliklə, qacımaq sözü, sadəcə bioloji bir prosesi deyil, həm də insan emosiyalarını təsvir etmək üçün də istifadə oluna bilər. Bu, sözün zənginliyi və ifadə imkanlarının genişliyini göstərir.